Artículo publicado en La Voz de Galicia >
Sechu López, explorador ourensán con ascensións nunha trintena de países ao redor de todo o mundo, atravesará unha das rutas polares máis relevantes a nivel histórico, xunto a unha expedición que completarán o explorador estremeño José Trejo e o murciano Francisco Mira «Quitín». O tres percorrerán os 800 quilómetros que separan as illas canadenses de Cornwallis e de King Willams durante 40 días. Sobre esta aventura, Sechu López declarouse un namorado de «a aventura extrema, levar o corpo e a mente ao límite».
Para o explorador ourensán, «é unha oportunidade de facer algo que non se poderá volver a facer nestas condicións». Unha mensaxe que acusa a situación do cambio climático que sufre o territorio do Ártico. «O previsto é que nuns poucos anos non vaia a ser posíbel por culpa do desxeo. O Ártico estase a quentar tres ou catro veces máis rápido que o resto do mundo», engade.
Este proxecto, chamado Mar de Xeo 2025, é unha iniciativa da Sociedade Xeográfica Española (SGE) que foi presentada este martes no Salón de Actos do Real Xardín Botánico do CSIC, en Madrid. Trátase de unha travesía polar por mares conxelados nas que os exploradores enfrontarán temperaturas extremas, que poden chegar aos 50º baixo cero, nun territorio dominado por osos polares, que percorrerán con total autonomía usando esquíes e un trineo para o seu avance e prevé terminar o 17 de maio. Para López será a primeira experiencia sobre mar conxelado, aínda que xa viviu situacións similares sobre lagos. «É algo que enfoco con moitas gañas», afirmó al respecto.
Pero, para o explorador galego, a maior dificultade á hora de afrontar a travesía é a falta de recursos económicos. «En principio eramos cinco, pero ao final só poidemos ser tres. Tamén por conciliación, pero sobre todo por problemas de cartos, ao non conseguir patrocinadores. Cada un buscou os seus e eu mesmo non chego a miña parte, polo que teño que buscar máis espónsores», declarou. Debido a esta falta de recursos, López afirma ter que reutilizar material doutras viaxes, «aínda que non é o ideal, pese a que estea en bo estado».
Partirán desde Madrid a Canadá o 22 de marzo, pero a travesía comezará uns días despois desde o asentamento local de Resolute Bay, na illa de Cornwallis, a principios do mes de abril. Alí estarán varios días e aprenderán dos inuit que alí viven técnicas de supervivencia e sobre a contorna no que se desenvolve a ruta. Posteriormente, los exploradores cruzarán el estrecho de Barrow en trineo. O resto de traxecto realizarano avanzando con esquíes, seguindo a técnica de back country nórdica, e arrastrando o «pulka» – un trineo para transporte de equipo – onde levarán todo o material e víveres necesarios para a viaxe até a poboación de Gjoa Haven, situada na illa de Kink Willliams. A este punto teñen previsto chegar preto do 10 de maio, para logo volver a España nun voo programado para o día 17.
A SGE fundamenta a expedición en catro puntos crave. Principalmente polo seu interese histórico e xeográfico, xa que seguirá unha das rutas crave que os imperios da antigüidade trataban de dominar para conectar o continente americano con Asia antes de que se atopasen rutas navegables cara a Oriente a través do xeo. Un paso que se cobrou a vida de moitas persoas, entre as que se atopan o mariño británico Sir John Franklin, desaparecido misteriosamente xunto a máis dun centenar de homes no século XIX e cuxo episodio de procura é unha das máis relevantes a nivel expeditivo. Tamén é o traxecto que seguiría o noruegués Roald Amundsen para conectar definitivamente os océanos Atlántico e Pacífico a través do Ártico.
Tamén destaca o reto extremo que significa unha ruta que é tributo a grandes exploradores da historia; o encontro cultural que suporá a convivencia coa comunidade inuit, poboadores nativos do Ártico, ademais da documentación de o impacto do cambio climático en unha zona xeográfica na que existe un gran perigo de desxeo, que crítico para o benestar de os ecosistemas, o mantemento do nivel do mar actual e o acceso a auga doce.
Para esta travesía, como afirma facer para todas as que realizou, López preparouse fisicamente, reforzando nos últimos meses ou exercicio que fai habitualmente para manterse en forma. «Cando achégase ou momento, realizo máis exercicios de carga, arrastrando un tronco pola praia co arnés que utilizo nas rutas», engade. A nivel psicolóxico, afirma que ou máis importante é «estar seguro de que queres ir e asumir vos rochas, baseándote nas túas gañas e as experiencias previas»
